Mooie dagen in september bis

Het weekend van 26 en 27 september voerde ons meer zuidelijk, meer bepaald naar het departement Pas de Calais, met zijn prachtige Côte Opal waar je mooie lange strandwandelingen kan maken.







We begonnen met een eerste stop in Gravelines, een mooi omwald stadje (citée de Vauban) dat via een gekanaliseerde rivier verbonden is met het Petit-Fort-Philippe aan de kust.




Na onze wandeling, die de appetijt wat aanscherpte, kozen we een zonnig terrasje uit, au retour d’islande heet de zaak, waar we ons een lekkere zeevruchtenschotel lieten smaken. Wist je dat les moules de bouchot hier in de buurt gekweekt worden op rijen van palen! Klein maar zo lekker. Kijk maar eens op deze site: http://www.au-retour-dislande.com/index.php

Na dit middagmaal spoedden we ons richting Calais waar we een kamer geboekt hadden in het cottage hotel. Voor de geïnteresseerden, kijk maar eens op: http://www.cottagehotel-calais.com/intro.htm
Een leuk hotelletje buiten het centrum van Calais.

Zoals je wel kan vermoeden met zo’n naam, wordt het vooral door engelsen gefrequenteerd, hetgeen opzich niet echt een nadeel is natuurlijk. Je ziet die mensen toch enkel ’s morgens bij het ontbijt en ze eten meestal enkel corn flakes.
Het restaurant van dit hotel hebben we nog nooit uitgeprobeerd, omdat we liever in het centrum van Calais dineren waar we een brasserie parisienne kennen met mooie schotels en kleine prijsjes.
Zaterdagavond, na het shoppen dus, wandelden we naar ons restaurantje, au vieux fourneau, waar we een excellent menuutje eten.

Zondag is een mooie dag, ’s morgens nog wat fris, maar na een uitgebreid ontbijt, heeft de zon al haar best gedaan om de zeelucht op te warmen, zodat het aangenaam wandelen wordt in de duinen van Sangatte. Daarna, met ons dakje open, wordt het cabrio rijden naar de mooie Cap Blanc Nez.



Wissant is de geschikte plaats voor het aperitief, en dat dachten al die andere zondagsmensen blijkbaar ook, zodat het gezellig druk wordt in de brasserie Chez Nicole.
Een paar dorpjes verder ligt Audresselles, een klein vissersdorpje zonder haven,waar de boten op strand getrokken worden met tractors. Een mooi spektakel op een prachtig strand. Hier kan je vis en schaaldieren kopen bij de visser in de straat en dus ook lekker eten.
Na een laatste wandeling met ondergaande zon over de zee, keerden we terug richting Jabbeke, waar we natuurlijk in de file op de E40 naar Gent verzeild raakten.
Een aanrader deze nabije franse kust.