Κύπρου

Onze zoektocht naar warmte en zonlicht in de krokusvakantie is niet zonder resultaat gebleven. We hebben echter lang moeten wachten en snel beslissen om met het nodige geluk toch een plaatsje onder de volle zon te vinden op een europees eiland met heel wat historie en bezienswaardigheden.
Zoals de aandachtige lezer van onze vorige verslagen nog wel weet, reizen wij immers om te leren. We kiezen dus steeds een bestemming waar we wat wijzer van worden.
Woensdagavond 10/02 boekten we een last minute aanbieding om vrijdagmiddag 12/02 te vertrekken naar Paphos op Cyprus. De voorgaande week hadden we het weer en vooral de voorspellingen in europa aandachtig gevolgd via alle beschikbare meteosites.
Enkel het oostelijk bekken van de middellandse zee bood hier enig soelaas. Terwijl het in het zuidwesten regende scheen de zon boven Cyprus.
Dit eiland was voor ons een mooie onbekende op 4 uur vliegen van Brussel. Het eiland trok ons zeker wel aan gezien haar strategische ligging op het snijpunt van het europese, aziatische en afrikaanse continent. Onze nieuwsgierigheid werd nog aangescherpt door de griekse mythologie waar het eiland wordt beschouwd als de geboorteplaats van Aphrodite.

Nu doen de cypriotische vrouwen wel hun best, maar schoonheden zijn het zeker niet.
Het zijn trouwens vooral engelse vrouwen die hier het straatbeeld bepalen en dan weet je wel wat je je hier bij moet voorstellen qua kleding!
Dat is natuurlijk niet toevallig zo. Cyprus was immers tot 1960 een kroonkolonie van de Britten.
Maar daarover in een volgend stukje wat meer.