Amsterdam, de eerste dag.
Vrijdagmorgen 16 oktober, eerder rond de middag, want op onze vrije dagen houden we ervan om wat langer in bed te blijven, laden we onze reiszakken in de auto en trekken de deur achter ons dicht.
De autorit voert ons langs Breda en Utrecht naar Amsterdam, de hoofdstad van Nederland, en zowat 160 km verwijderd van onze deur.
We kennen de stad wel van vorige bezoeken, en willen onze kennis ervan graag verbreden, maar de echte reden dat we in Amsterdam zijn, is een uitnodiging, op een zaterdagse vernissage, van onze italiaanse vriend kunstenaar Roberto, die hier een aantal van zijn recente werken tentoonstelt in een gallerij op de Herengracht.
De aandachtige lezer van ons vorige verhaal zal zich herinneren dat we zonder fototoestel zaten. Dat ongemak is momenteel verholpen, dank zij een bezoekje aan de fnac in de loop van deze week en dus nà onze Amsterdam ervaring.
Toch hebben we foto’s genomen gedurende onze uitstap.
Wel ja, in de zomervakantie, nu reeds enkele maanden geleden, kochten we een gsm met ingebouwd fotoapparaat, dat we tot voorkort nooit gebruikten.
Uit noodzaak in Amsterdam hebben we dat dus wel gedaan, op hoop van zegen, want zonder enige ervaring. De foto’s zijn natuurlijk kwalitatief niet wat de lezer van deze blog van ons gewend is.
Maar, het resultaat val wel mee vind ik vooral als je beseft dat ik erin geslaagd ben om deze foto’s met Bluetoothoverdracht van gsm naar pc te zenden.
Terug naar Amsterdam nu.
Na enkele intense webzoekdagen had Ingrid een pracht van een modern hotel met zwembad gevonden dat nog redelijk betaalbaar was én in de buurt van het centrum lag.
Zuiver hotel en spa én sportcentrum Amstelpark ligt in Amsterdam Zuid, nabij het Amsterdamse bos vlak naast de watersportbaan. Zeer de moeite waard zoals je mij hier ziet in onze kamer.
Kijk verder op hun site: http://www.amstelpark.nl/nl/spa-zuiver/
Met de bus naar het centrum nu.
We stappen af aan het museumplein aangetrokken door het café van het concertgebouw dat achter een glazen wand ligt te schitteren in de zon.
We hebben inderdaad geluk met het weer in A’dam. Meestal zonnig met af en toe een wolkje vormt een prachtig decor voor een stadsbezoek, en als het dan al eens even regent, dan vluchten we het museum in.
Het Rijksmuseum is ondergebracht in een machtig, prachtig gebouw dat echter sinds jaren in renovatie is, zodat zoals op een bord aan de ingang staat niet alle zalen open zijn voor het publiek.
Eén van de voordelen van hier ’s vrijdags te zijn is natuurlijk dat er geen files zijn aan de ingang van de musea. Toen we hier zaterdag weer passeerden, stond er een menigte aan te schuiven om de Nachtwacht te kunnen bewonderen. Ook de andere werken uit Hollands Gouden eeuw zijn prachtig om te bekijken.
Spijtig dat een aantal bekende doeken van Van der Meer uitgeleend waren aan o.a het Metropolitan in N.Y.
Tenslotte, voor een korting met onze leraarskaart moet je bij de hollanders niet afkomen, die lachen ze vriendelijk weg.
Na deze culturele verrijking ging het langs de bekende en drukke as, Leidseplein, Leidsestraat, Kalverstraat naar de Dam.
Hier stond pal voor het koninklijk paleis een enorm rad en nog enkele andere kermisattracties omringd door eet- en drankkramen waar de vele toeristen rondzwermden.
Wij besloten om richting Café de Jaren te gaan. Een moderne gelegenheid met terras op de gracht waar je rustig de krant, zelfs de Standaard en il Corriere della Sera kan lezen terwijl je een glas drinkt of wat eet. Een aanrader. http://www.diningcity.nl/cafedejaren/
Dineren hebben we daar echter niet gedaan. Ik had immers van een goede collega en amsterdamkenner een eettip gekregen.
Bazaar, waar je kan genieten van de noord afrikaanse keuken. http://www.bazaramsterdam.nl/
Met de tram nu verder gereden tot de Albert Cuypstraat waar de gemeentereinigers nog druk de straat aan het ruimen waren van de marktactiviteiten die er dagelijks plaatsvinden.
In de Bazaar was het gezellig druk. Gelukkig vonden we nog een tafeltje op het verdiep.
We kozen voor de specialiteit Bazar bizar (van vis) en enkele plaatselijke biertjes.
Terwijl we op ons eten wachtten liepen de garçons af en aan met geweldig grote dienbladen beladen met enorme kommen vol dampende spijzen. Eén van die buitenmaatse borden werd op ons tafeltje gezet. Verschillende soorten gegrilde en gefrituurde vis op een bed van rijst smaakten bijzonder goed in een oosterse sfeer die nog versterkt werd door de loungmuziek die uit de boxen vloeide.
Het eten was gelukkig niet te zwaar net zoals de rekening. Na een korte wandeling bereikten we weer de bus die ons naar ons zacht bedje bracht.
2 Comments:
Jullie belevenissen in A'dam doen weer kriebels ontstaan - reiskriebels wel te verstaan ! En je telefoontje doet het goed als camera - 't is de vrouw of man achter de lens die de foto maakt !
Jaja, 't is voorwaar een niet onaardige bestemming die A aan de Amstel. Ik spreek enkel en alleen voor mezelf, maar ik ben inderdaad wel twee keer "zot van A"...
Post a Comment
<< Home