Golfo di Napoli

Eerste etappe: Paestum

Een geslaagde landing op het kleine vliegveld van Capodichino-Napels, een aangepaste rijhouding met de huurauto door deze chaotische voorstad van Napoli en wij waren vertrokken naar onze eerste bestemming in de golf van Napels.

Paestum ligt zowat 100 km meer naar het zuiden aan de kust in de vlakte van de rivier de Sele.
Na een kort koffieritueel, dat wij trouwens dagelijks zouden herhalen tijdens de volgende weken, namen wij de kustweg van Sorrento naar Salerno, beter bekend als “la costiera Amalfitana”. Een route langs een van de mooiste kustlandschappen van de wereld: achter ons de imponerende Vesuvius, voor ons steile kliffen, een azuurblauwe zee, aan de bergwand klevende dorpjes, citroenbomen en smalle kronkelende wegen!
Amalfi is nu een rustig toeristische oord, maar was vroeger één van de 4 grote zeevarende stadstaten van Italië naast Genua, Venetië en Pisa.

Ons hotel ligt goed verborgen tussen het groen en is voorzien van een groot openluchtzwembad waarvan het water echter nog wat te koud blijkt te zijn om genietbaar te noemen.
’s Morgens echter kunnen wij genieten van een ontbijt in de zon aan het zwembad. Als men je dan ook nog de krant brengt, dan mag je zeggen dat de dag goed begint.


Paestum is de belangrijkste Griekse archeologische site ten zuiden van Napels. De Grieken stichtten het in de VI de eeuw voor Christus en noemden het Poseidonia.
De Romeinen veroverden de stad in de III de eeuw voor Christus en veranderden de naam in Paestum. In de IX de eeuw na Christus, verwoesten de Saracenen de stad. Paestum werd herondekt in de 18de eeuw en is nu bekend om zijn Dorische tempels die quasi intakt overeind staan. De stad was volledig omwald en ook nu nog kan je het grootste gedeelte van deze verdedigingsmuren aanraken. Er is ook vlakbij een klein maar interessant museum opgericht waar o.a. “ il tuffatore”, de duiker te bewonderen is, één van de weinige geschilderde overleveringen van de griekse cultuur.

Op culinair vlak zitten we nu middenin het centrum van de mozzarella, en dan maar bepaald de onovertroffen mozzarella di bufala. Heel de vlakte van de Sele is bezaaid met veeteeltbedrijven en caseificia, kleine bedrijfjes waar deze verse kaas bereid wordt.
Deze kaas wordt best begeleid met een geutje olijfolie extra vergine en een glaasje plaatselijke witte Falanghina wijn.

Sociale contacten lopen vlot tijdens eten en drinken. Maria Rosaria, mijn italiaanse collega, die sommige van jullie zich ongetwijfeld nog herinneren, en haar familie nodigden ons uit om het weerzien in Salerno te beklinken. Ze doet al mijn lieve collega’s trouwens de beste groeten!