Petrarca

Binnenkort gedenken we weer Sint Valentijn.
Zoals de gewaardeerde lezer wel weet is deze heilige de berschermer van de geliefden.
Gestimuleerd door de gedichtendag en gezien mijn groot gevoel voor Romantiek en voorliefde voor Italiaanse dichters heb ik mij tot Petrarca gewend om inspiratie op te doen voor Valentijnsdag.
Deze grote 14de eeuwse renaissance dichter droeg vele gedichten op aan zijn geliefde Laura.
In onderstaand werkje leert Petrarca ons op sublieme wijze dat een groot gamma aan gemengde gevoelens perfect kunnen passen bij de liefde.
Ik stel voor dat u dit gedicht, met volle overgave, voordraagt aan uw geliefde op 14/02/06 .
Vrije interpretatie laat ik graag aan uw partner over, maar ik garandeer u dat u zult scoren!
De vruchten van deze liefdesbetuiging zijn geheel voor u, waarde lezer.


Tegenstrijdigheden

Ik heb geen vrede en ik kan niet strijden,
Ik hoop en vrees, ik gloei en ben van ijs,
Ik zweef naar boven en ik lig te lijden,
Ik heb de wereld lief, die ik misprijs!

Ik ben verlost en kan me niet bevrijden,
Ik heb houvast en raak toch van de wijs,
Ik voel me levend en toch gestorven beide:
Ach, liefde is zowel de hel als paradijs!

Ik zie verblind, ik schreeuw en kan niet praten,
Ik haat mezelf en houd van iedereen,
Ik roep om hulp en wil het leven laten,

Ik huil van vreugde, ik lach terwijl ik ween,
Leven en dood kwelt mij in gelijke mate:
En dit, o liefste komt door jou alleen!



Mooi toch, niet!