Paris…je t’aime!

De lichtstad staat in brand, in lichtelaaie….Toch is de ontdekkingsdrang groot genoeg om de angst te overwinnen. We hadden enkele weken vóór de rellen een kamer geboekt in het 19de, helemaal in het noord-oosten (Nieuwe spelling?!) van Parijs, dicht tegen de hot spots van “het tuig”. Eenmaal ter plekke konden we snel vaststellen dat er van die uitvergrote beelden in de pers weinig overbleef in het straatbeeld binnen de ring van Parijs.
De auto zetten we voor alle veiligheid in een ondergrondse parking. Zaterdagmorgen bleek dit inderdaad niet overbodig geweest te zijn want in de nacht waren er 10 auto’s in vuur en vlam gezet in het 19de!!
Het hotel ligt dichtbij La cité della Science et de l’Industrie, beroepsmatig een punt van interesse voor Spaghetti, evenals dichtbij La cité della Musique, alwaar een prachtige tentoonstelling loopt met John Lennon in de hoofdrol. Vale la pena!
Ook veel metro gereden, veel securité onder de grond! Prachtig toch die metrostations, wat een verschil met onze “pré-metro”! Als je de metro neemt zit je middenin een coctail van rassen! Zwarte ,gele, bruine en ook blanke medemensen om je heen, dit is een echte “misto”.
Parijs ontdek je natuurlijk enkel als je erdoor wandelt , flaneert, loopt en kuiert. Af en toe stop je , maar nooit lang, want de verleidingen rond je zijn te groot om te laten liggen. Je slalomt van de ene straat naar de andere rue, van de ene wijk naar het de andere. Dé openbaring deze keer, want Parijs kan je niet in één keer leren kennen, was de buurt rond Saint Germain des Prés en dan vooral de restaurantjes en de koffiehuizen.
Shoppen doe je tot ’s nachts op de Champs Elysées, en geloof me je bent nergens alleen.
Musea zijn er te kust en te keur, elke maand loopt er wel een nieuwe tentoonstelling in een of ander museum. En ook hier schuif je voortdurend aan tussen de vele Parijzenaars.
Moe van het slenteren ga je dan graag een bar a vins binnen waar je met moeite kan kiezen welke lekkere wijn je vandaag zal proberen als apperitief.
Met de metro ben ja altijd snel in je hotelkamer, waar een warm bedje La Ingrita en mijzelf, uw reporter, ons geduldig opwacht.
Paris, alla prossima!

Geduld is een schone maar zeldzame deugd! Voor diegenen die op hun honger zitten kan ik melden dat er druk gewerkt wordt aan een vervolg op de pastasciutta, maar ik laat mij niet verleiden daar ook een datum, laat staan een tijdstip op te plakken. Patienza!!