Mooie dagen in mei.

Ondanks het einde in mineur, breekt deze maand mei alle record inzake warme en zonnige dagen.
Nooit vertoond sinds het begin van de metingen door onze nationale meteorologische dienst in 1831.


Ingritta en ikzelf hebben dan ook gretig gebruik gemaakt van de verlengde weekends die ons aangereikt werden wegens kerkelijke en seculiere feestdagen om onze horizon te verruimen. Zonnecreme bij de hand spoeden wij ons ter cabrio naar onze naaste buurlanden.

Met het weekeind van 1 mei kozen wij voor Geldrop. Een plattelandsdorp in Nederlands Brabant, niet zo ver van Eindhoven.
Vlakke land, fietsland!! Veel groen , bossen en heide en echt bekend voor de paardenkweek en -sport.

Een tussendoortje, midweek, bracht ons naar de monding van de Westerschelde.

Geliefd bij de Vlamingen en de Nederlanders is Westkapelle wegens de hoogste duinen van Nederland en de mooie lange stranden waar je urenlang kan wandelen met elke 500 m een strandpaviljoen binnen bereik om de dorst te lessen en de honger te stillen.


De locatie is uitermate geschikt om enige pittoreske plaatjes te schieten van schepen die van Antwerpen komen op "onze" Schelde.











De vurige tongen van Pinksteren verlichtten onze geest zodat wij oostwaarts trokken naar Dortmund, meer bepaald iets ten zuiden naar Ludenscheid. Dichtbij het Ruhrgebied maar net buiten de platgetreden paden van de grootsteden tref je hier de groene heuvels en de frisse meren.
Van fietsen was hier geen sprake wegens te bergop en -af, wandelen daarentegen kon ons best bekoren.

Op zo'n mooie zonnige dag hoort een boottochtje er zeker bij.
Een mooie wandeltocht rond de Biggesee kan ik de sportieve lezer zeker aanbevelen.

Op het einde van deze tocht wacht u een fris bier gebrouwen volgens het Reinheitsgebot.

En hoe ik me voelde...

Ciao!!

Fondation Maeght

In de jaren zestig van de vorige eeuw,liet het kunsthandelaarspaar Aimé en Marguerite Maeght een huis met tuin aanleggen dat met de tijd uitgegroeid is tot een bedevaartsoord voor de liefhebber van moderne en hedendaagse kunst.

Het museum is prachtig gelegen op een heuvel juist buiten het mooie stadje Saint-Paul-de-Vence. Je ziet hier werken staan van vele bekende kunstenaars die vriend aan huis waren bij dit bijzondere koppel.

Eerst even de coupé omvormen tot cabrioauto zodat we van het zuiderse zonnetje kunnen genieten tijdens het ritje van Mougins naar Vence.

De tuin rondom deze moderne villa is aangelegd door Pol Bury en er staat zelfs een miniversie van zijn bekende fontein die door onze provincie aangekocht en ingepland werd in de voortuin van het provinciegebouw te Antwerpen.

Het gebouw zelf heeft enorme ramen en opvallende cilindervormige witte zeilen op het dak waarin het schaarse regenwater opgevangen wordt dat gebruikt wordt voor de vele waterpartijen.

De bekende slanke bronzen beelden van Giacometti zijn mooi geplaatst bij het ingaan van de tuin.

In de tuin staan bijzonder veel werken van Mirò.

Nog een mooi plaatje van een plaatselijke schone mag niet ontbreken.

Ook binnen in het huis keken we onze ogen honderd uit met al deze prachtige doeken aan de muur,

en in de vensters...

Het museum is een privé initiatief, dus met onze leraarskaarten, die wij telkens als een vrijgeleide bovenhalen als wij ons aanbieden bij elke balie van elk museum, werd door de kassaman eventjes geglimlacht met als commentaar: "pas de reduction pour les prof".

Maar niet getreurd, het bezoek was en is zeker de moeite waard, een echte aanrader voor de liefhebber van het kunstige. Dit bezoek werd ons trouwens bij een vroegere gelegenheid aangeraden door Peter Pignans. En zoals dat steeds is weet de plaatselijke bevolking waar je moet zijn om wat bijzonders te vinden.