La Suisse/ Der Sweiz/ La Svizzera

Nog een ander voordeel aan een halftijdse opdracht in het PITO is dat je tijdens de examenperiode enkel die dagen naar school hoeft te komen waarop je normaal lesgeeft.

Zo kwamen we tot de prettige vaststelling dat we beiden, Ingrid, die in haar school maar een beperkte toezichtsperiode heeft die ze dan nog zelf kan plannen, en ik, reeds donderdagmiddag 10 december de koffers konden pakken en de auto instappen voor een extra lang weekend bij onze vrienden in Zwitserland.

Daniel is een studievriendin van Ingrid die reeds meer dan 20 jaar in de buurt van Lausanne woont samen met Thomas, die een echte zwitser is, en hun twee dochters.

De meisjes spreken Vlaams (met de moeder), Duits (met de vader), Frans (op school) en af en toe ook nog wat Spaans (met de kuisvrouw) en Italiaans (met ons op reis in Italië).

Net zoals België, is Zwitserland een meertalig land waar je op elke verpakking van etenswaren die je in een warenhuis koopt gratis een les krijgt in vertaling van Frans naar Duits naar Italiaans. Erg interessant voor een taalgeïnteresseerde zoals Signore spaghetti.

Lausanne ligt op zowat 700 km van Antwerpen. Via autostrade en superstrade met de nodige stops voor eten en drinken duurt deze rit zowat 9 uur.

Dat hadden we er wel voor over om zo een lang weekend van drie dagen met onze vrienden door te brengen en dan op maandag de rit in omgekeerde zin te doen.

Dinsdag werd ik terug in het PITO verwacht om aan de SIRA lln les te geven.

Ik hoef u niet te vertellen dat zwitserland naast een prachtig en gevarieerd landschap ook mooie historische dorpjes en steden bezit waarvan de straten, pleinen en monumenten meestal uiterst verzorgd zijn. Alles proper netjes en geordend, zo zijn de zwitsers gekend!

Een italiaans weekend in Parijs

Van vrijdag 27 tot zondag 29 november 2009 namen la Ingritta en ikzelf de tijd om een eindejaarsbezoek aan de lichtstad te brengen. In deze periode krijgt de stad extra glans door de schitterende verlichting van de Champs Elysées en de grand magasins.

Tevens maakte ik dankbaar gebruik van dit stadsbezoek om onze, nu reeds traditionele jaarlijkse Pito-à-Paris-reis, ietwat voor te bereiden.

De hoofdreden echter was een aantal tentoonstellingen die we graag wilden bezoeken, gezien ze één voor één “de” italiaanse kunst als onderwerp hadden.

Ons eerste bezoek betrof het prestigieuze Louvre, waar naast de prachtige permanente tentoonstelling, die we met de leerlingen in maart bezoeken, telkens ook tijdelijke expo’s doorgaan die zonder uitzondering van een hemelshoog niveau zijn.

« Titien, Tintoret, Véronèse – Rivalités à Venise »

Titiano, Tintoretto en Veronese leefden en werkten in het Venetië van de tweede helft van de 16de eeuw.

De drie schilders-concurrenten bekampten elkaar met het penseel en dongen alle drie naar de mooiste opdrachten van de adel en de kerk. De tentoonstelling toont dan ook het resultaat van hun italiaanse creativiteit en artistieke vernieuwingen die ontstonden als gevolg van hun rivaliteit.

In het museum Jeu de paume bij de tuilerieën loopt een prachtige tentoonstelling, la Grande Parade, rond maestro Federico Fellini, de bekende italiaanse regisseur.

Het is een thematische tentoonstelling die het leven en het werk van de regisseur in beeld brengt. Zijn films zijn vooral gëinspireerd door zijn dromen, die hij nauwgezet uittekende en door de “vrouw“, type femme fatale, prostitué. Hij heeft van 1950 tot 1980 films gemaakt, maar zijn meest gelauwerde films, zoals “La dolce vita” dateren van de zestigerjaren. In het jeu de paume kan je film- en geluidsfragmenten bekijken en beluisteren die een prachtig beeld vormen van deze tijdsperiode. De tentoonstelling is een aanrader. Je moet je wel haasten als je ze wil gaan bekijken, want ze loopt nog slechts tot 17/01/10.

Onze derde tentoonstelling bezochten we in het musée de la vie romantique, een stadsmuseum in een rustige wijk in het noorden van Parijs. Souvenirs d’Italie (1600-1850) is een selectie van werken van franse artiesten die de klassieke italië-studiereis maakten in de 17^de tot 19^de eeuw. Ook zij waren, net zoals wij, enthousiast over de cultuur en de open bevolking van dit mediterrane land, de pittoreske en gevarieerde landschappen en het speciale warme licht.

Al deze elementen zorgen er immers voor dat “il bel paese” als een magneet kunstenaars naar zich toetrekt. Daar moesten wij eigenlijk niet meer van overtuigd worden, maar het is toch altijd prettig om bevestiging te krijgen van iemand die met kennis van zaken kan spreken.

Tot in maart 2010!