pettegolezzi

Sunday, December 12, 2010

Les vignobles en terrasses

Zwitserland is ten huize Spaghetti niet alleen bekend om de lekkere gruyèrekaas en toblerone chocolade, maar ook om haar mooie witte wijnen.

Een kleine toelichting is hier misschien gepast. Immers, zoals de gewaardeerde lezer weet is reizen steeds een beetje leren.

De wijnbouw in Zwitserland concentreert zich voornamelijk rondom het meer van Genève, de streek waar onze vrienden wonen.

Hier worden vooral witte wijnen gemaakt van de chasselas-druif.

Een bekende witte wijn geproduceerd met deze druif is de Dézaley.

In de buurt van Lausanne, liggen kleine dorpjes zoals Cully, Lutry, Epesses, St Saphorin,… verspreid op de heuvels rond het grote meer.

Je kan ze met recht en rede wijndorpjes noemen, vermits de wijnbouw, en afgeleiden, er zowat de enige economische activiteit is.

Alhoewel het meer bijna volledig omgeven is door hoge bergen, die een groot gedeelte van het jaar besneeuwd zijn, lukt het verbouwen van druiven hier wonderwel.

De mensen kunnen hier blijkbaar profiteren van een microklimaat dat milder is dan je zou verwachten.

Niet voor niets zijn Montreux en Vevey, die hier op een boogscheut vandaan liggen bekend en geliefd bij de rijken van deze aarde.

Reeds vanbij de eerste aanleg van deze wijngaarden maakt de wijnboer gebruik van de, vandaag “hot” item, zonneenergie, en wel op drie manieren.

Ten eerste door de rechtstreekse zonnestraling die vanwege de helling van de heuvels rond het meer, bijna loodrecht invalt op de wijnstokken.

Ten tweede door het water van het meer dat functioneert als een spiegel en het zonlicht reflecteert naar de hellingen en de vigne toe.

Tenslotte slaan de stenen muurtjes, waarmee de wijngaarden zijn omzoomd, de zonnewarmte op gedurende de dag en geven deze warmte geleidelijk terug af gedurende de nacht.

Deze wijngaarden vereisen natuurlijk veel handwerk. Niet alleen bij het onderhouden van de planten, maar tevens bij het onderhouden van de muurtjes. Dat verklaart tendele de hogere prijs van deze wijnen die amper geexporteerd worden.

Wil je deze mooie wijntjes proeven, dan moet je haast terplekke gaan. Is dat geen goede reden om deze streek te leren kennen?

Dank zij onze zwitserse vrienden hebben wij in deze omgeving al mooie wandelingen gemaakt en lekkere witte wijntjes gedronken.

Waarvoor nogmaals dank.

Thursday, December 02, 2010

København

Om in de winterse sfeer te blijven waarin we nu momenteel ondergedompeld zijn, vertel ik u eerst over ons verblijf in Kopenhagen, hoofdstad van Denemarken.

Denemarken kan je eigenlijk best beschrijven als het verlengde van Nederland. Het lijkt immers veel op Nederland. Het is een plat land met vééééél water. Vermits la Ingritta er vrij noord europees uitziet, spraken de mensen ons steeds aan in het deens wat voor ons echter een overstaanbaar taaltje is. Gelukkig spreken alle denen ook onvoorstelbaar goed engels zodat de babylonische spraakverwarring uitbleef.

In de nieuwe buurten aan de waterkant roept Kopenhagen wel herinneringen op aan Rotterdam.

In het centrum, waar de lanen breed zijn en de officiële gebouwen ouder, denk je dan weer soms wat van Parijs te herkennen.

Kopenhagen is natuurlijk een toeristische stad met een fameus grote en mooie shoppingszone die autovrij gemaakt is, vele koffiehuizen, cafés en restaurants van alle prijsklassen.

Je kan er ook gaan eten bij Noma. Een restaurant met twee Michelinsterren. De naam is een samentrekking van twee woorden: "nordisk" ('Scandinavisch') en "mad" (eten). Noma staat bekend om zijn interpretatie en herontdekking van de Scandinavische keuken. In 2010 werd het tot beste restaurant ter wereld verkozen.

Wij zijn er niet binnengeraakt vermits het al volgeboekt is voor de volgende 6 maand. Trouwens voor een etentje betaal je er algauw 200 euro per persoon, hetgeen we ons, sinds we halftijds werken, niet meer kunnen permitteren (!).

Ja, de prijzen in Kopenhagen liggen wel wat hoger dan in Antwerpen en bovendien werken ze er nog met deense kronen. Haal je ze uit de muur dan betaal je nog extra omzettingskosten aan je bank.

Gelukkig zijn er ook nog prachtige musea, zoals het Statens Museum for Kunst

dat voor iedereen gratis is en de Ny Carlsberg Glyptotek dat gratis is op zondag.

In het Statens Museum konden we naast vele hollandse meesters enkele werken van Jacob Jordaens bewonderen. Ny Carlsberg Glyptotek is een beeldenmuseum opgericht door de bekende bierbrouwerij waar we niet uitgekeken raakten op een mooie verzameling Etruskische kunstvoorwerpen.

Naast dit museum ligt het bekende Tivoli, één van de oudste “tuin-pretpark” van Europa. Het is van dezelfde bouwperiode als onze Zoo in Antwerpen en ligt trouwens ook naast het centraalstation.

Wij hebben het ’s avonds bezocht, terwijl de attracties baden in het licht van duizenden lampen.

Het appartement van onze buren ligt in de nieuwe woonwijk Holmen, Kopenhagens vroegere scheepshaven. In deze wijk zit je ook vlakbij het nieuwe modernste operagebouw ter wereld (2005),

en niet ver van het beroemde kleine zeemeerminnetje uit het sprookjesverhaal van Hans Christian Andersen.

Daar zijn we natuurlijk speciaal voor omgewandeld. Het beeldje was immers pas terug van een eerste verre reis naar Shangai waar het maanden te kijk stond in het deense paviljoen op de wereldtentoonstelling.

Voor ons was dit, mede dankzij de rondleidingen van onze vrienden, een mooie kennismaking met deze strakke, koele stad.

Bedankt Hugo en Cecilia!