Le ville Lucchese

Eerste stopplaats in Toscane (en niet Toscanië, zoals onze noorderburen altijd “sechen”) was in de omgeving van de omwalde stad Lucca.
Je kan er heerlijk wandelen op de stadswallen die aangelegd zijn als een park, met bomen, pleintjes en banken.

Lucca is niet alleen rijk voorzien van historische, meestal middeleeuwse gebouwen, maar is tevens de geboortestad van Giacomo Puccini, componist van menig romantische opera zoals “La Bohème”, “La Tosca”,…

In de heuvels rond Lucca zijn in de 15de en 16de eeuw door de rijkere neringdoeners van de stad enkele prachtige villa’s, zomerverblijven of lusthoven gebouwd: le ville Lucchese .

Gedurende de hete toscaanse zomers verliet men de stad en was het beter leven in deze heuvels.

En inderdaad, Ingrita en S.Spaghetti kregen de gelegenheid om enkele dagen door te brengen in zulke’n villa.

Neen, ’t was niet deze,... de onze mocht echter ook gezien worden en was blijkbaar gebouwd door de subtop van de “borghesi”, in casu olijfboeren. Ze hebben een eigen “frantoio” of olijfpers , in een gebouw naast de villa.

Onze tuin had een zwembad, altijd verkoelend, en tevens een prachtig uitzicht over de vallei.

Hoe mooi het ook was, na enkele dagen wilden we weer andere horizonten zien, andere smaken proeven andere mensen spreken.

Dus "via" en "avanti"....

Matrimonio al italiano

De waarde lezer(-es) die dacht dat er niets meer in huis kwam van de pettegolezzi heeft het dus fout voor.
Wel geef ik toe dat ik, na een lange deugddoende vakantie, enige moeite ondervond om terug enig werk te maken van deze blog.
Wel naar goede gewoonte mag, wie het belieft, weer meekijken naar onze mooiste momenten en lekkerste gelegenheden.
Voel u niet verplicht hierop enig commentaar te geven, al wordt enige reactie zeer gewaardeerd.
Onze lange italiaanse vakantie, deze warme zomer, zal ik mondjesmaat toevoeren via pettegolezzi.

Onze antwerpse italiaanse vrienden Alessandra en Roberto vonden 8 juli een geschikte datum om te huwen in Italia. Wij waren bij de 200 genodigden, familie en vrienden vanuit heel Europa.

De familie van de bruid woont niet ver van Pavia (Lombardia), een geheuvelde streek waar men tevens een lekker wijntje weet te produceren. Het feest was in een borgho (dorpje) op de top van een heuvel, enkel bereikbaar langs een steile bochtige weg.

De vorige avond hadden we al uitvoerig kennisgemaakt met de vrienden van het bruidspaar, zodat we tijdens het wachten op de bruid wel wat hadden om over te babbelen.

We hadden ondertussen ook al gemerkt dat de rijkelijk versierde tafels prachtig opgesteld waren op een belvedere.
Later op de avond zouden we hier smullen van het buffet, de spijzen wegspoelend met de plaatselijke wijnen.

Om u het water niet in de mond te laten komen, zal ik u de opsomming van de tientalle gerechten maar besparen.

Ongeveer een uur na het geplande tijdstip arriveerde Allesandra dan toch ook bij het kleine kerkje in de borgho.
Een oom pastoor van 83 jaar was de aangewezen persoon om het huwelijk in te zegenen.

Het paar was erg gelukkig toen dit voltrokken was en begaf zich dan onder de menigte die buiten de kerk ongeduldig stond te wachten om het eetfestijn te kunnen beginnen.

Het werd laat, maar we zijn goed beneden geraakt en hebben rustig geslapen en mooie dromen gedroomd.
Een enige ervaring en een geslaagd begin!

Ciao!